Informacje BIP
Z darami na Ukrainę
15-04-2022
W czwartek 14 kwietnia br., jeszcze przed Wielkanocą, zostały dostarczone dary na Ukrainę z gminy Ropczyce
więcej
Na wakacjach remont krytej pływalni
13-04-2022
12 kwietnia br. w Urzędzie Miejskim w Ropczycach została podpisana umowa na remont instalacji technologii uzdatniania wody...
więcej
Rocznica mordu katyńskiego
13-04-2022
13 kwietnia 2022 r. w rocznicę mordu katyńskiego oraz tragicznie zmarłych w katastrofie prezydenckiego samolotu pod Smoleńskiem,...
więcej
206 500 tys. zł na zakup komputerów
11-04-2022
31.03.2022 r. Gmina Ropczyce podpisała, z Centrum Projektów Polska Cyfrowa, umowę dotyczącą realizacji projektu grantowego w...
więcej
Dofinansowanie do zakupu samochodu dla Policji
06-04-2022
4 kwietnia 2022 r. burmistrz Ropczyc Bolesław Bujak podpisał porozumienie z Komendą Wojewódzką Policji w Rzeszowie przyznające...
więcej
Ropczyce dla Ukrainy
05-04-2022
W niedzielę 3 kwietnia, w hali sportowej im. 100-lecia Odzyskania Niepodległości przy Szkole Podstawowej nr 1 w Ropczycach, odbył...
więcej
Wnioski o nadanie medali za długoletnie pożycie małżeńskie
01-03-2021
Burmistrz Ropczyc Bolesław Bujak informuje o możliwości składania wniosków o nadanie medali za długoletnie pożycie małżeńskie...
więcej
Nabór wniosków w ramach projektu grantowego
04-04-2022
Lokalna Grupa Działania Partnerstwo 5 Gmin informuje o możliwości składania wniosków o przyznanie pomocy w ramach poddziałania...
więcej
Wsparcie ze środków PFRON dla osób indywidualnych
04-04-2022
Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych pracuje na rzecz osób z niepełnosprawnościami. Skontaktuj się Oddziałem...
więcej
Spotkanie informacyjno-szkoleniowe dla organizacji pozarządowych...
31-03-2022
LGD Partnerstwo 5 Gmin zaprasza przedstawicieli organizacji pozarządowych oraz mieszkańców zainteresowanych pozyskaniem środków na...
więcej
Zapraszamy do udziału w koncercie charytatywnym
28-03-2022
Zapraszamy do udziału w koncercie charytatywnym, który odbędzie się 3 kwietnia
więcej
Szwajcaria Ropczycka
Muchołówka szara (Muscicapa...
Pierwiosnek (Phylloscopus...
Szpak (Sturnus vulgaris).
Wilga (Oriolus oriolus).
Rudzik, raszka (Erithacus...
Kukułka (Cuculus canorus).
Modraszka, sikora modra (Parus...
Sikora bogatka (Parus major).
Dzwoniec (Carduelis chloris).
Szczygieł (Carduelis...
Jerzyk (Apus apus).
Jaskółka oknówka(Delichon...
Jaskółka dymówka (Hirundo...
Zaganiacz (Hippolais...
Kwiczoł (Turdus pilaris).
Makolągwa (Carduelis...
Kopciuszek (Phoenicurus...
Sroka (Pica pica).
Sierpówka, synogarlica turecka...
Kowalik (Sitta europaea).
Pokrzewka czarnołbista,...
Kulczyk (Serinus serinus).
Zięba (Fringilla coelebs).
Trznadel (Emberiza...
Mazurek (Passer montanus).
Kuropatwa (Perdix perdix).
Bażant (Phasianus).
Dzięciołek (Dendrocopos...
Ornitofauna w Szwajcarii Ropczyckiej.
02-02-2009
- Muchołówka szara (Muscicapa striata), ptak z rodziny muchołówek (Muscicapidae), rzędu wróblowatych. Długość ciała - 15 cm, rozpiętość skrzydeł - 25 cm, ciężar - 15 g. Zamieszkuje obrzeża starych drzewostanów, parki, ogrody, cmentarze, często okolice zabudowań, gdzie też niekiedy zakłada gniazdo. Gnieździ się również w drzewach i budkach lęgowych. Gniazdo buduje z traw, korzonków, strzępów wełny i porostów, a wyściela trawą i włosiem. Odżywia się chwytanymi w locie owadami. Czatuje na nie, siedząc na gałęzi, słupie lub kamieniu. Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Młode opuszczają gniazdo po dwóch tygodniach. Muchołówka szara występuje w Eurazji i Azji Mniejszej; zimuje w Afryce i Azji. W Polsce jest ptakiem lęgowym. Chroniona. Pierwiosnek (Phylloscopus collybita), ptak z rodziny pokrzewkowatych (Sylviidae), rzędu wróblowatych. Długość ciała - 13 cm, rozpiętość skrzydeł - 18 cm, ciężar - 8 g. Występuje w niezbyt gęstych lasach, w miejscach o bogatym runie i podszycie. Odżywia się wyłącznie owadami. Kuliste gniazdo buduje z traw i liści drzew nisko nad ziemią lub, rzadziej, na ziemi. Wyprowadza dwa lęgi w roku. Zimuje od Afryki po Indie. W Polsce jest licznym ptakiem lęgowym. Chroniony.
- Szpak (Sturnus vulgaris), ptak z rodziny szpaków, rzędu wróblowatych, podrzędu śpiewających, występujący w kilku podgatunkach w całej Europie i Azji, do jeziora Bajkał i Pakistanu, wtórnie osiedlony w Ameryce Północnej, Australii, Nowej Zelandii i Polinezji. Zamieszkuje obrzeża starych drzewostanów, parki, śródpolne kępy drzew oraz osiedla ludzkie i ich okolice. Długość ciała do 22 cm, rozpiętość skrzydeł do 38 cm. Fruwa z prędkością 75 km/godz. Upierzenie obu płci jednakowe, w szacie godowej prawie czarne z metalicznym zielonkawym połyskiem, w okresie polęgowym jaśniejsze, z drobnym, białym perełkowaniem. Dziób żółty, skrzydła ostro zakończone, ogon krótki. Należy do zwierząt synantropijnych. Odżywia się owadami i in. bezkręgowcami, jagodami oraz nasionami i ziarnem (często czyni duże szkody w uprawach rolnych i w sadach). Gnieździ się w dziuplach, budkach lęgowych wykonywanych przez człowieka, załomach murów i pod dachówkami domostw. Wyprowadza 1-2 lęgi w roku. Samica składa 3-6 jaj, które wysiadują oboje rodzice ok. 14 dni. Młode opuszczają gniazdo po ok. 3 tygodniach. Szpaki tworzą stada, których liczebność dochodzi do 500 tys. sztuk. Zimują w południowej Europie, Afryce i południowej Azji. W Polsce jest bardzo liczny lęgowo w całym kraju. Chroniony.
- Wilga (Oriolus oriolus), ptak z rodziny wilg, z rzędu wróblowatych. Występuje niemal w całej Europie, z wyjątkiem Skandynawii i północnych rejonów Rosji, w Azji Mniejszej, w Azji Środkowej, Indiach i Afryce Północno-Zachodniej, na obrzeżach dużych kompleksów lasów liściastych i mieszanych, w zadrzewieniach śródpolnych oraz w sadach, ogrodach i parkach. Osiąga długość 24 cm, rozpiętość skrzydeł 45 cm. Ubarwienie samca jaskrawożółte, z kontrastowo czarnymi skrzydłami i ogonem, samica z wierzchu zielonkawo-szaro-żółta, z białawym spodem, skrzydła ciemnoszare. Wilga odżywia się owadami i jagodami. Gnieździ się w rozwidleniu gałązek w konarach drzew, daleko od pnia. Gniazdo wyplata misternie z traw, włókien roślinnych, liści i miękkich części kory brzozy. Znosi 3-5 jaj, wysiadywanych przez oboje rodziców przez ok. 14 dni. Pisklęta pozostają w gnieździe ok. 15 dni. Wilga zimuje w Afryce, na południe od Sahary, i w Indiach. W Polsce niezbyt liczna lęgowo. Chroniona.
- Rudzik, raszka (Erithacus rubecula), ptak z rodziny drozdowatych, występujący prawie w całej Europie, Azji Mniejszej i Afryce Północnej. Zamieszkuje wilgotne lasy z obfitym runem i podszytem, a także parki i ogrody. Osiąga 13 cm długości ciała i 22 cm rozpiętości skrzydeł.
Samiec i samica są jednakowo ubarwione: czoło, boki głowy i pierś rdzawe, grzbiet oliwkowoszary, spód ciała białawy. Odżywia się owadami i ich larwami, pająkami, dżdżownicami i małymi ślimakami zbieranymi na ziemi, a w jesieni również jagodami. Gnieździ się w wykrotach i skarpach pod nawisami korzeni lub na ziemi pod osłoną zwisających gęstych gałęzi, rzadziej w półdziuplach i wnękach pni. Wyprowadza 2 lęgi w roku. Samica składa 4-6 jaj, które sama wysiaduje przez ok. 14 dni. Młode opuszczają gniazdo po 2 tygodniach. Rudzik zimuje w Hiszpanii, północnej Afryce i Azji Mniejszej. W Polsce liczny lęgowo w całym kraju. Chroniony. - Kukułka (Cuculus canorus), ptak z rodziny kukawkowatych, podrodziny kukułek. Występuje w Eurazji i Afryce. Zamieszkuje niezbyt rozległe lasy liściaste, mieszane i iglaste, niewielkie kępy zadrzewień śródpolnych, parki i ogrody oraz obrzeża rozległych drzewostanów. Ubarwienie ciała szarawe, z białym, ciemno prążkowanym brzuchem. Na ciemnym, klinowatym ogonie występują białe plamy. Odżywia się owadami i ich larwami.
Jest typowym pasożytem lęgowym, składa swoje jaja do gniazd ptaków innych gatunków. Jaja składane do obcych gniazd są małe i często mają ubarwienie podobne do jaj właścicieli gniazd. Okres wylęgu jaj kukułki jest prawie zawsze krótszy od okresu wylęgu jaj gospodarzy, co powoduje, że pisklę kukułki jest wykarmiane przez obcych rodziców. W Polsce należy do gatunków średnio lęgowych. Chroniona. - Modraszka, sikora modra (Parus caeruleus), ptak z rodziny sikorowatych. Występuje w całej Europie (z wyjątkiem północnej części), w Azji Mniejszej, na Bliskim Wschodzie i w północno-zachodniej Afryce. Zamieszkuje lasy liściaste i mieszane, parki, ogrody i sady.
Osiąga 12 cm długości i 20 cm rozpiętości skrzydeł. Samiec i samica są jednakowo ubarwione: brzuch żółty, plecy zielonkawe, wierzch głowy, skrzydeł i ogona modry, policzki białe. Przez oko przechodzi czarna pręga. Odżywia się nasionami i owadami. Gnieździ się w opuszczonych dziuplach wyścielonych mchem, wełną, sierścią, włosiem i puchem. Samica składa 7-12 jaj, które sama wysiaduje ok. 13 dni. Młode opuszczają gniazdo po ok. 20 dniach. W Polsce jest licznym ptakiem lęgowym. Nie odlatuje na zimę. Gatunek chroniony. - Sikora bogatka (Parus major), ptak z rodziny sikorowatych, występujący w kilku podgatunkach prawie w całej Europie i Azji (z wyjątkiem rejonów północnych i północno-wschodnich). Długość ciała 14 cm, rozpiętość skrzydeł 22 cm. Ubarwienie głowy czarne, lśniące, z białymi policzkami, od szyi czarna wstęga poprzez żółty spód ciała aż do ogona. Wyprowadza 2 lęgi w roku. Samica składa 6-14 jaj, które wysiaduje sama przez ok. 14 dni. Młode opuszczają gniazdo po 2-3 tygodniach. W Polsce sikora bogatka należy do ptaków licznych lęgowo, przelotnych i zimujących. Chroniona.
- Dzwoniec (Carduelis chloris), ptak z rodziny ziarnojadów o wielkości wróbla. Występuje w Europie bez północnej części Skandynawii, w Azji Mniejszej, Afryce Północnej i środkowej Azji. Zamieszkuje skraje lasów, parki i ogrody. Odżywia się nasionami różnych roślin, zwłaszcza chwastów. W Polsce jest pospolity, osiadły. Gnieździ się wśród krzewów i w gęstych gałęziach drzew. W roku wyprowadza 2-3 lęgi. Jest gatunkiem chronionym.
- Szczygieł (Carduelis carduelis), ptak z rodziny ziarnojadów (Fringillidae), podrodziny łuszczaków, występujący w kilku podgatunkach w prawie całej Europie (z wyjątkiem Skandynawii), Afryce Północnej, Azji Mniejszej i Azji Środkowej. Zamieszkuje brzegi lasów liściastych i mieszanych, kępy zadrzewień śródpolnych i nadrzeczne łęgi. Długość 12 cm, rozpiętość skrzydeł 24 cm. Obie płci podobnie upierzone, wierzch ciała i zausznice czarne, wokół dzioba czerwona plama, boki głowy i podgardle białe, kark i grzbiet płowobrązowe, kuper biały, ogon i skrzydła czarne, na skrzydłach szeroki żółty pas, pierś jasnobrązowa, białawy brzuch. Szczygieł odżywia się owadami i nasionami chwastów (łopianu i ostu). Gnieździ się w rozwidleniu gałązek drzew liściastych. Wyprowadza 2 lęgi w roku. Samica składa 4-5 jaj, które wysiaduje przez ok. 14 dni. Młode opuszczają gniazdo po 2 tygodniach. Szczygieł zimuje na obszarach swojego występowania. W Polsce liczny lęgowo w całym kraju, często zimuje. Chroniony.
- Jerzyk (Apus apus), ptak z rodziny jerzyków, rzędu krótkonogich. Występuje prawie w całej Europie - do Azji Centralnej, Azji Mniejszej i w Afryce północnej. Najczęściej spotykany jest w miastach i osiedlach oraz starych lasach i nasłonecznionych, niewysokich ścianach skalnych. Osiąga 17 cm długości i 40 cm rozpiętości skrzydeł. Ma głęboko wcięty ogon. Samiec i samica są jednakowo matowoczarno ubarwione z białą plamą na podbródku. Wąskie i wyjątkowo długie skrzydła pozwalają na osiąganie największej szybkości lotu aktywnego wśród ptaków, dochodzącej do 200 km/godz. i manewrowania w powietrzu. Bardzo krótkie nogi z czterema palcami zaopatrzonymi w mocne pazury są skierowane do przodu i uniemożliwiają startowanie z ziemi, dlatego ptak ten musi wdrapać się na odpowiednią wysokość, aby mógł latać. Jest nieprawdopodobnie wytrzymały w locie i może pokonywać wielkie odległości w czasie wędrówek. W przestworzach potrafi przebywać do trzech lat nie lądując. Bardzo dobrze wykorzystuje powietrzne prądy wstępujące, które wyczuwa z odległości 1000 km. Praktycznie, poza okresem wychowu piskląt, prawie nigdy nie odpoczywa. Potrafi spać i kopulować w powietrzu. Odżywia się owadami chwytanymi w powietrzu w bardzo szeroko otwierany dziób, szybując na wysokość dochodzącą nawet do 4000 m n.p.m. Gnieździ się kolonijnie w szczelinach murów, skał, pod parapetami wysokich budynków, rzadziej w opuszczonych dziuplach. Gniazdo buduje z różnych części roślin, włosia, sierści i piór zlepianych śliną.
Na przełomie maja i czerwca samica składa 2 jaja, które są wysiadywane przez oboje rodziców przez 18-20 dni. Pisklęta przebywają w gnieździe przez ok. 40 dni. Pod koniec drugiego roku życia uzyskują dojrzałość płciową. Podczas chłodnych i deszczowych dni i występującego w tym czasie braku latającego pożywienia ptaki te przebywają w szczelinach i załomach murów, skał itp., gdzie zapadają w stan odrętwienia (obniżenie temperatury ciała i zwolnienie przemiany materii). W podobny stan zapadają pisklęta, których rodzice na dłuższy czas oddalają się od gniazda. W Polsce należy do gatunków pospolitych lęgowo. Przylatuje w maju, odlatuje we wrześniu. Zimuje w Afryce i na Madagaskarze. Jest chroniony. - Jaskółka oknówka(Delichon urbica), trzeci gatunek ptaka z rodziny jaskółek występujący w Polsce. Zasięgiem swojego rozprzestrzenienia obejmuje całą środkową Europę, wschodnią Azję, Azję Mniejszą i północną Afrykę. Jest pospolitym ptakiem spotykanym w miastach, osiedlach, zabudowaniach wiejskich oraz górach. Osiąga 13 cm długości i 30 cm rozpiętości skrzydeł. Cechą charakterystyczną przy granatowoczarnym ubarwieniu wierzchniej strony ciała jest biały kuper oraz biały spód. Ogon średnio rozwidlony. Brak wyraźnego dymorfizmu u obu płci. Gnieździ się kolonijnie. Buduje miskowate gniazda wykonane z gliny pomieszanej ze śliną, przylepiane na zewnątrz budynków pod okapami dachów, gzymsami murów lub na urwiskach skalnych. Odżywia się owadami chwytanymi w locie. Samica składa 4-5 jaj, które wysiadywane są przez oboje rodziców przez ok. 14 dni. Odlatuje we wrześniu, przylatuje w kwietniu i na początku maja. Zimuje w Afryce, Indiach i południowo-wschodniej Azji. W Polsce należy do ptaków licznych lęgowo. Jest chroniona.
- Jaskółka dymówka (Hirundo rustica), ptak z rodziny jaskółek o długości ciała 20 cm i rozpiętości skrzydeł 33 cm. Występuje w całej Europie i Azji oraz północnej Afryce i Ameryce Północnej. Samiec i samica są ubarwione jednakowo. Wierzch ciała granatowoczarny, spód biały z ceglastym podgardlem i plamką nad dziobem oraz czarną opaską na piersi. Charakterystyczną cechą jest długi, głęboko wcięty ogon. Należy do gatunków, które uległy prawie całkowitej synantropizacji, czyli występują prawie wyłącznie w bezpośrednim sąsiedztwie człowieka w miastach i osiedlach. Odżywia się owadami chwytanymi krótkim szerokim dziobem w locie. Potrafi latać z prędkością do 300 km/godz. Gnieździ się wewnątrz budynków mieszkalnych, na strychach, poddaszach itp. Gniazdo buduje z wilgotnej gliny pomieszanej ze śliną, wzmocnione źdźbłami traw, włosiem i piórami. Ma ono kształt ćwiartki kuli i jest przylepiane przy ścianach pod sufitem, pod belkami konstrukcyjnymi i wewnętrznymi gzymsami. Samica składa 4-5 jaj, które sama wysiaduje przez ok. 15 dni. Wyprowadza 2 lęgi w ciągu roku. Jako ptak owadożerny odbywa sezonowe wędrówki - odlatuje we wrześniu, przylatuje w kwietniu. Zimuje w Afryce środkowej i południowej. Jest gatunkiem chronionym.
- Zaganiacz (Hippolais icterina), ptak z rodziny pokrzewkowatych. Występuje w zachodniej, środkowej i wschodniej Europie, od Francji do zachodniej Syberii, Kaukazu i Morza Kaspijskiego, w sadach, parkach i ogrodach oraz na skrajach wilgotniejszych zadrzewień z gęstymi krzewami. Długość 14 cm, rozpiętość skrzydeł 23 cm. Ubarwienie wierzchu ciała oliwkowozielone, spód żółtokremowy, nad okiem żółtawa brew, nogi szarozielone. Zaganiacz odżywia się owadami i jagodami. Gnieździ się wśród gałęzi krzewów. Wyprowadza 1 lęg w roku. Samica składa 3-5 jaj, które wysiadują oboje rodzice przez ok. 13 dni. Młode opuszczają gniazdo po ok. 16 dniach. Zaganiacz zimuje w Afryce. W Polsce liczny lęgowo w całym kraju. Chroniony.
- Kwiczoł (Turdus pilaris), ptak z rodziny drozdowatych. Występuje w północnej i środkowo-wschodniej Europie, Azji aż do rzeki Ałdan na Syberii. Zamieszkuje skraje lasów, zadrzewione brzegi rzek i stare parki. Głowa i kuper upierzone popielato, grzbiet brązowawy, ogon czarnobrunatny. Na rudawej piersi występują liczne ciemne kreski. Odżywia się drobnymi bezkręgowcami wyszukiwanymi w ziemi, a jesienią jagodami i owocami, szczególnie jałowca. Ze względu na aromatyczny, jałowcowy zapach mięsa, ptak ten był wysoko ceniony przez dawnych myśliwych.
Gnieździ się często kolonijnie wśród gałęzi drzew liściastych, blisko pnia. Samica składa 5-6 jaj, które wysiaduje ok. 14 dni. Zimuje w południowej i zachodniej Europie, Azji Mniejszej i Indiach. W Polsce jest nieliczny lęgowo, liczniejszy podczas zimowych przelotów. Nazwa kwiczoł pochodzi od kwiczącego głosu wydawanego przez tego ptaka podczas lotu. Należy do ptaków łownych z okresem ochronnym. - Makolągwa (Carduelis cannabina), ptak z rodziny ziarnojadów, podrodziny łuszczaków. Występuje w Europie (bez północnej Skandynawii), Azji Mniejszej, na Bliskim Wschodzie, w środkowej Azji i północno-zachodniej Afryce. Zamieszkuje skraje suchych borów z jałowcami, ugory zarośnięte krzewami, zakrzewione suche miedze na polach, kępy krzewów w sadach i ogrodach. Osiąga 14 cm długości ciała i 23 cm rozpiętości skrzydeł. Ubarwienie obu płci szarobrunatne na grzbiecie, na lotkach białe lusterko. Samiec w okresie godowym ma czerwoną plamę na czole i piersi. Charakteryzuje się bardzo melodyjnym śpiewem. Gnieździ się w gęstych krzewach. Wyprowadza 2-3 lęgi w roku. Samica składa 3-6 jaj, które na zmianę wysiadują oboje rodzice przez 13 dni. Młode przebywają w gnieździe przez 2 tygodnie. W Polsce należy do średnio licznych ptaków lęgowych. Gatunek chroniony.
- Kopciuszek (Phoenicurus ochruros), ptak z rodziny drozdowatych. Występuje w Europie, bez północno-wschodniej części, na Krymie, Kaukazie, Bliskim Wschodzie, w środkowo-wschodniej Azji i północno-zachodniej Afryce. Długość ciała do 15 cm. Samiec w okresie godowym ma tułów upierzony czarno, ogon rdzawy, a na skrzydle białe lusterko. Zamieszkuje tereny otwarte, okolice osiedli ludzkich i rumowiska skalne. Żywi się owadami i innymi bezkręgowcami, a jesienią także jagodami. Gniazduje w załomach i szczelinach budynków oraz skał, rumowiskach i budkach lęgowych. Wyprowadza 2 lęgi w roku. W Polsce jest nieliczny lęgowo na nizinach, liczniejszy w górach. Jest prawnie chroniony.
- Sroka (Pica pica), ptak z rodziny krukowatych (Corvidae) występujący w 12 podgatunkach w całej Europie, środkowym pasie Azji, aż do Chin. Zamieszkuje przerzedzone drzewostany mieszane na wilgotnych terenach, kępy zadrzewień w okolicach dolin rzecznych i łąk, zagajniki i skraje osiedli ludzkich. Długość ciała 43 cm, rozpiętość skrzydeł 57 cm. Cechą charakterystyczną jest długi, czarny, o metalicznym połysku, stopniowany ogon. Głowa czarna, pierś i plecy o granatowym połysku oraz biały brzuch i boki ciała. Uważana za rabusia gniazd innych ptaków i w wielu krajach odstrzeliwana, zwłaszcza na terenach łowieckich. Jest ptakiem łatwo adaptującym się do zmian wprowadzanych w środowisku przez człowieka. Wszystkożerna. Gnieździ się wysoko w koronach drzew lub wśród gałęzi wysokich, gęstych krzewów. Wyprowadza 1 lęg w roku. Samica składa 4-7 jaj, wysiadywanie trwa ok. 18 dni. Młode opuszczają gniazdo po ok. 4 tygodniach. W Polsce liczna lęgowo. Podlega ochronie okresowej od 15 III do 30 VI.
- Sierpówka, synogarlica turecka (Streptopelia decaocto), ptak z rodziny gołębi (Columbidae). Pierwotnie zamieszkiwał Półwysep Bałkański, południową Azję i północną Afrykę. Typowy przykład gatunku ekspansywnego, rozprzestrzeniającego się od XIX w. w kierunku północno-zachodnim i wschodnim. Obecnie zasięgiem występowania obejmuje prawie całą Europę Środkową i Zachodnią oraz Azję aż do Japonii. Jest gatunkiem synantropijnym. Zamieszkuje głównie miasta i osady ludzkie, parki, sady, ogrody, aleje. Długość ciała 28 cm, rozpiętość skrzydeł 45 cm. Samiec i samica podobnie ubarwione, wierzch ciała szarobrązowy, spód płowożółty z różowym nalotem na piersi. Charakterystyczną cechą jest czarna, sierpowata półobroża na karku, sterówki ogona od spodu do połowy czarne, od połowy białe. Żywi się nasionami, ziarnem oraz odpadkami.
- Kowalik (Sitta europaea), ptak, przedstawiciel rodziny kowalikowatych (Sittidae), rzędu wróblowatych (Passeriformes). Długość ciała - 14 cm, rozpiętość skrzydeł - 29 cm, ciężar - 20 g. Zamieszkuje stare lasy liściaste oraz bory i parki, jeśli występują tam drzewa liściaste. Znakomicie porusza się po pniach drzew, często głową w dół. Ma silny dziób, którym wydobywa spod kory drzew owady, nie potrafi jednak samodzielnie wykuć dziupli. Wykorzystuje opuszczone dziuple dzięciołów lub budki lęgowe i wyściela je korą sosny. Gdy otwór wejściowy jest za szeroki, zamurowuje go częściowo gliną, uniemożliwiając drapieżnikom wtargnięcie do środka. W Polsce jest ptakiem lęgowym i zimuje. Chroniony.
- Pokrzewka czarnołbista, kapturka (Sylvia atricapilla), ptak z rodziny pokrzewkowatych (Sylviidae), rzędu wróblowatych. Długość ciała - 14 cm, rozpiętość skrzydeł - 23 cm, ciężar - 18 g. Zamieszkuje lasy i parki, często w pobliżu osiedli ludzkich. Odżywia się owadami, jesienią również jagodami. Gniazdo - niewielką czarkę z drobnych łodyżek i patyczków - buduje nisko nad ziemią, na niskim drzewie lub małym świerku. Jaja wysiadują oboje rodzice. Młode opuszczają gniazdo po dwóch tygodniach. Ptak ten zimuje w Hiszpanii, na Bałkanach i w Afryce. Młode osobniki niekiedy zimują w miejscach swoich legowisk. W Polsce jest licznym ptakiem lęgowym. Chroniona.
- Kulczyk (Serinus serinus), ptak należący do podrodziny łuszczaków (Fringillinae), z rodziny ziarnojadów, rzędu wróblowatych.
Długość ciała - 12 cm, rozpiętość skrzydeł - 20 cm, ciężar - 10 g. Zamieszkuje kępy zieleni w rejonach zabudowanych, parki, skraje suchych drzewostanów w pobliżu miejsc otwartych z niską i rzadką roślinnością. Odżywia się nasionami, a po okresie lęgowym również owadami. Wyprowadza dwa lęgi w roku. Gniazdo umieszcza na drzewie liściastym, przy końcu długich poziomych gałązek. Jest ono dobrze osłonięte i przymocowane strzępami wełny. Po okresie lęgowym kulczyki żyją pojedynczo lub w małych stadkach. Są ptakami wędrownymi. Występują w Azji Mniejszej, północno-zachodniej Afryce i w południowej Europie, gdzie również zimują. Ostatnio rozprzestrzeniły się w Europie Zachodniej i Środkowej. W Polsce są licznymi ptakami lęgowymi. Chronione. - Zięba (Fringilla coelebs), ptak z rodziny ziarnojadów, podrodziny łuszczaków, występujący w 4 podgatunkach w całej Europie, zachodniej Syberii, Azji Mniejszej, na Bliskim Wschodzie i w północnej Afryce. Zamieszkuje wszelkie typy zadrzewień. Długość 15 cm, rozpiętość skrzydeł 26 cm. W ubarwieniu wyraźny dymorfizm płciowy - samiec ma wierzch głowy i kark popielate, grzbiet brązowy, kuper zielonkawy, czoło czarne, na ciemnym skrzydle 2 wyraźne, charakterystyczne, białe paski, podgardle i pierś różowe, brzuch białawy, samica z wierzchu oliwkowoszara, boki głowy i pierś zielonkawe. Zięba ma bardzo melodyjny głos. Odżywia się nasionami i owadami. Buduje misterne, czarkowate gniazdo, doskonale zamaskowane porostami, pajęczyną i kokonami owadów. Wyprowadza 1 lub 2 lęgi w roku. W zniesieniu 4-6 jaj, wysiadywanych 12-13 dni. Młode opuszczają gniazdo po 2 tygodniach. W Polsce zięba należy do bardzo licznych ptaków lęgowych. Chroniona. Zimuje w południowych rejonach występowania oraz w środkowej Afryce.
- Trznadel (Emberiza citrinella), ptak z rodziny ziarnojadów, podrodziny trznadli, występujący w całej Europie, z wyjątkiem północnej części Półwyspu Skandynawskiego oraz południowych rejonów Hiszpanii i Bałkanów, w zachodniej i środkowej Azji. Zamieszkuje różne biotypy z luźnymi zadrzewieniami, w pobliżu terenów otwartych. Osiąga ok. 17 cm długości, rozpiętość skrzydeł do 27 cm. Samiec w okresie godowym ma głowę i spód ciała żółte, na głowie ciemne smużki, pierś ozdobioną kasztanowatymi łezkami, wierzch ciała brązowokasztanowaty z ciemnymi plamkami, kuper rdzawy, brzegi ogona białe. Samica ubarwiona podobnie, lecz mniej kontrastowo. Trznadel odżywia się w lecie owadami i ich larwami, a jesienią i zimą nasionami traw i zbóż. Gnieździ się na ziemi. Wyprowadza 2-3 lęgi w roku. Samica składa 3-5 jaj, które wysiaduje ok. 14 dni. Młode opuszczają gniazdo po 2 tygodniach. W okresie polęgowym trznadel przebywa często w dużych stadach. W Polsce należy do ptaków licznych lęgowo i zimujących. Chroniony.
- Mazurek (Passer montanus), niewielki ptak z rodziny wikłaczy, podrodziny wróbli. Występuje w Eurazji (bez północno-wschodniej Syberii), Azji Mniejszej, Indiach, w Japonii, na Filipinach i Archipelagu Malajskim. Wróbel mazurek (Passer montanus) jest podobny do wróbla domowego z wyglądu jak i z niektórych zwyczajów. Różni się od niego brązowym czemiem (samiec wróbla domowego ma szare), czarną plamą na policzku, trochę inną barwą skrzydeł i jest od niego mniejszy. Zamieszkuje w przeciwieństwie do wróbla domowego wsie, przedmieścia, a w miastach jest widziany rzadziej, chociaż ostatnio zajmuje i te tereny. Żywi się owadami, nasionami a także okruszkami i resztkami ze śmietników. Samiec i samica są jednakowo ubarwione. Wiosną para mazurków (wierna sobie przez cały rok) zakłada gniazdo najczęściej w dziuplach, budkach lęgowych, bocianich gniazdach, rzadziej w szczelinach budynków. Samica składa 5-6 jaj o zmiennym ubarwieniu. Wróble są gniazdownikami. Jedna para mazurków jednego roku przystępuje do lęgu ok. 2-3 razy
- Kuropatwa (Perdix perdix), ptak z rodziny bażantowatych. Zamieszkuje prawie całą Europę i Azję środkową do wysokości 2500 m n.p.m., występuje na otwartych terenach, najczęściej polach uprawnych, ugorach rzadko porośniętych krzewami i łąkach. Osiąga 30 cm długości ciała i 50 cm rozpiętości skrzydeł. Samiec i samica są podobnie ubarwione w tonacji szarej, brunatnej i brązowej z niewielkimi białymi plamami na skrzydłach. Na białym brzuchu rdzawa plama w kształcie podkowy.
- Bażant (Phasianus), ptak łowny z rzędu kuraków (Galliformes) pochodzący z terenów Eurazji; słabo latający, o wyraźnym dymorfizmie płciowym, ozdobny, o smacznym mięsie. Upierzenie samca jest brązowe do miedzianego z czarnymi obrzeżami piór. Głowa jest zielononiebieska z czerwoną nagą skórą wokół oczu. Samica i młode są brązowe z jasnymi i ciemnymi wzorami. Zasiedla tereny uprawne i nieużytki z odpowiednio gęstą roślinnością. Często można go spotkać na polach i łąkach. Głosem tokowym samca jest "googok", poprzedzające głuchy furkot skrzydeł. Bażant żywi się przede wszystkim nasionami, owocami, zielonymi częściami roślin, w pierwszych tygodniach życia również drobnymi zwierzętami. Gniazdo w kształcie płaskiej niecki jest dobrze ukryte w krzakach lub trzcinie. Jaja (8-12 sztuk) wysiaduje samica. Po 23-24 dniach wylęgają się młode; są zdolne do lotu po 10-12 dniach, ale przez 70-80 dni pozostają pod opieką matki.
- Dzięciołek (Dendrocopos minor), ptak z rodziny dzięciołowatych, podrodziny dzięciołów. Występuje w całej Europie, północnej i środkowej Azji. Zamieszkuje luźne drzewostany, obrzeża lasów, zarośla nadrzeczne, aleje, ogrody i parki. Osiąga 14 cm długości, 28 cm rozpiętości skrzydeł. Samica jest podobna do samca, na głowie nie ma czerwonej plamy; czoło białawe, potylica, kark i kuper czarne, grzbiet biały z czarnymi, poprzecznymi pręgami, skrzydła czarne z 6 białymi pasami, ogon czarny, podbrzusze czarno cętkowane. Żywi się drobnymi owadami i ich larwami wyszukiwanymi pod korą drzew, zimą dodatkowo nasionami. Gnieździ się w dziupli samodzielnie wykutej, w miękkim drewnie. Wyprowadza 1 lęg w roku. Samica składa 5-6 jaj, które wysiadują oboje rodzice przez ok. 14 dni. Młode pozostają w gnieździe ok. 3 tygodni.
W Polsce jest niezbyt licznym gatunkiem lęgowym; chronionym.